Newsletter podatkowy Hogan Lovells - zmiany w przepisach podatkowych

Banki prowadz?ce firmowe rachunki podatników VAT utworzyły do 1 lipca 2018 r. dla każdego podatnika nowe rachunki VAT, które s? konieczne do zastosowania mechanizmu podzielonej płatności. Polega on na tym, że zapłata kwoty odpowiadaj?cej całości albo części kwoty podatku VAT wynikaj?cej z otrzymanej przez podatnika faktury dokonywana jest na rachunek VAT, natomiast zapłata kwoty netto przelewana jest na zwykły rachunek podatnika (dostawcy, usługodawcy) prowadzony przez ten sam bank lub spółdzielcz? kasę oszczędnościowo-kredytow?.

Stosowanie mechanizmu podzielonej płatności jest dobrowolne, a decyzja w tym zakresie należy do nabywcy towarów lub usług. W przypadku zastosowania tego mechanizmu, nabywca zleca jeden przelew przy użyciu komunikatu przelewu udostępnianego przez bank lub SKOK, w którym wskazuje, między innymi, kwotę podatku VAT płacon? przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności. W przypadku niezastosowania tego mechanizmu, nabywca, tak jak dotychczas, reguluje płatność na podstawowy rachunek bankowy dostawcy.

Podstawow? zalet? korzystania z systemu podzielonej płatności jest domniemanie dochowania należytej staranności przez nabywcę. Po spełnieniu określonych dodatkowych warunków formalnych (np. weryfikacja kontrahenta w odpowiednich rejestrach) fiskus nie będzie mógł kwestionować prawa do odliczenia przez nabywcę podatku VAT naliczonego na nabywanych towarach lub usługach. Podatnicy, którzy będ? stosować mechanizm podzielonej płatności nie będ? także odpowiadali solidarnie ze sprzedawc? za niezapłacony podatek VAT (odpowiedzialność taka występuje w przypadku obrotu niektórymi towarami). W określonych sytuacjach podatnik stosuj?cy zapłatę w systemie split payment nie będzie miał również obowi?zku zapłaty sankcji VAT lub podwyższonych odsetek w przypadku wyst?pienia u niego zaległości w podatku VAT. Możliwe będzie także uzyskanie przez takiego podatnika zwrotu podatku VAT w terminie 25 dnia, zamiast standardowych 60 dni.  

Wprowadzany system ma również miał swoje negatywne skutki, przede wszystkim dla dostawców towarów i usług, których faktury s? regulowane przy zastosowaniu split payment. Z uwagi na fakt, iż kwota podatku płacona jest na rachunek VAT, może dojść do zmniejszenia płynności finansowej takich podmiotów. Dostęp do środków znajduj?cych się na rachunku VAT będzie ograniczony, ponieważ, co do zasady, środki te będ? mogły zostać wykorzystane do zapłaty podatku VAT należnego od podatnika lub też do zapłaty na konto VAT należ?ce do kontrahenta. Wypłata tych środków do podatnika jest możliwa jedynie za zgod? naczelnika urzędu skarbowego. Zgoda będzie wydawana na wniosek podatnika, a termin na rozpatrzenie takiego wniosku przez organ podatkowy wynosi 60 dni.

Konwencja podatkowa MLI

Z dniem 1 lipca 2018 r. weszła w życie wielostronna konwencja podatkowa MLI (Multilateral Instrument to Modify Bilateral Tax Treaties), której przepisy musza być brane pod uwagę przy analizie transakcji dokonywanych między podmiotami z krajów, które ratyfikowały tę konwencję.

Głównym celem konwencji MLI jest zapobieganie agresywnej optymalizacji podatkowej wykorzystuj?cej postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO) i polegaj?cej na przerzucaniu zysków do bardziej korzystnych jurysdykcji podatkowych. W tym celu wprowadzana jest specjalna klauzula przeciw unikaniu opodatkowania (klauzula PPT, z ang. principal purpose test, czyli test głównego celu). Zgodnie z t? reguł?, konieczne będzie badanie celu danej transakcji przed przyznaniem jakiejkolwiek korzyści wynikaj?cej z UPO. Na podstawie tej klauzuli polskie i zagraniczne organy podatkowe będ? mogły kwestionować skutki podatkowe wynikaj?ce z przeprowadzonych transakcji, jeżeli uznaj?, że głównym lub jednym z głównych jej celów było osi?gnięcie korzyści podatkowej. Klauzulę PPT można uznać za odpowiednik ogólnej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (GAAR - General Anti-Abuse Regulation) zawartej w Ordynacji podatkowej, przy czym klauzula PPT będzie stosowana do transakcji transgranicznych, w których korzyści podatkowe będ? uzyskiwane w oparciu o odpowiedni? UPO.

Konwencja MLI została do tej pory ratyfikowana przez pięć państw, a mianowicie przez Austrię, Polskę, Słowenię, Wyspę Jersey i Wyspę Man. Postanowienia konwencji MLI będ? stosowane od 1 stycznia 2019 r. pomiędzy wyżej wskazanymi państwami. W praktyce oznacza to, iż do określenia skutków podatkowych transakcji przeprowadzanych pomiędzy podmiotami polskimi i podmiotami z wyżej wskazanych krajów, nie będzie wystarczać analiza odpowiedniej bilateralnej umowy UPO. Konieczne będzie także przeanalizowanie konwencji MLI, która może zawierać postanowienia modyfikuj?ce zasady określonej UPO. Konwencja MLI będzie stosowana także do kolejnych państw, które będ? sukcesywnie dokonywały jej ratyfikacji.

Zmiany w podatkach dochodowych – podatek od nieruchomości komercyjnych

Zgodnie z wprowadzanymi zmianami, podatek będzie należny od każdego budynku będ?cego środkiem trwałym, a nie, jak dotychczas, jedynie od biurowców, centrów handlowych, domów towarowych, sklepów oraz pozostałych budynków handlowousługowych. Oznacza to, że przedmiotowa danina będzie należna przykładowo również od magazynów, czy też hal produkcyjnych.

Opodatkowanie będzie dotyczyć jedynie tych budynków, które zostały w całości lub w części oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze (np. leasingu). Podatkiem nie będ? więc objęte budynki służ?ce własnej działalności handlowej czy usługowej przedsiębiorcy. Podatek nie będzie także należny, jeżeli ł?czny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% jego całkowitej powierzchni użytkowej.

Istotna zmiana dotyczy wolnej od opodatkowania wartości budynków wynosz?cej 10 milionów złotych. Kwota ta będzie odnoszona do sumy wartości wszystkich budynków należ?cych do podatnika, a nie do wartości poszczególnych budynków. Danemu podatnikowi będzie przysługiwał w zwi?zku z tym jeden limit wynosz?cy 10 milionów złotych, niezależnie od liczby posiadanych budynków.

Nowelizacja nie wprowadza zmian w stawce podatkowej omawianego podatku. Pozostanie ona na dotychczasowym poziomie 0,035 proc. miesięcznie. Podatek ten liczony jest od podstawy opodatkowania, któr? stanowi suma przychodów z poszczególnych budynków (czyli ustalona na pierwszy dzień każdego miesi?ca wartość pocz?tkowa budynków), pomniejszona o woln? od opodatkowania kwotę 10 milionów złotych.

Nie ulegnie zmianie także uprawnienie podatników do odliczenia zapłaconego podatku od przychodów z budynków od standardowej zaliczki płaconej na CIT lub PIT lub też do rozliczenia tego podatku w zeznaniu rocznym.

Nowości? wprowadzon? przez nowelizację jest natomiast uprawnienie podatnika do zwrotu zapłaconego podatku od przychodów z budynków, jeżeli podatnik nie będzie w stanie dokonać odliczenia od standardowego podatku CIT lub PIT (w przypadku braku dochodu do opodatkowania lub niskiej jego kwoty). Organ podatkowy zwróci zapłacony podatek na wniosek podatnika, jeżeli nie zostan? stwierdzone nieprawidłowości wysokości zobowi?zania podatkowego lub straty, obliczonych w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz podatku od przychodów z budynków, w szczególności jeżeli koszty finansowania dłużnego poniesione w zwi?zku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak również inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych.

Możliwość uzyskania zwrotu podatku na powyższych zasadach będzie mieć zastosowanie do podatku zapłaconego już od 1 stycznia 2018 r. Również z moc? wsteczn? od 1 stycznia 2018 r. wejdzie w życie zasada, iż opodatkowane s? tylko przychody z budynków oddanych do odpłatnego używania (do tej pory wył?czenie miało zastosowanie jedynie do budynków biurowych wykorzystywanych na własne cele podatnika).

Pozostałe zmiany w zakresie podatku o przychodów z budynków wejd? w życie od 1 stycznia 2019 r.

Andrzej Dębiec
Partner
andrzej.debiec@hoganlovells.com

Zbigniew Marczyk
Counsel
zbigniew.marczyk@hoganlovells.com
    
hoganlovells.com