Analizy i badania

Kolejna spec ustawa - czy zastąpi procedury planistyczne i co może z tego wyniknąć?

<p lang="en-GB" align="justify"><a name="_GoBack"></a> Wszyscy, którzy interesują się budownictwem i infrastrukturą w Polsce wiedzą o kolejnej inicjatywie ustawodawczej, która ma znowu uprościć procedury dotyczące procesów budowlanych, tym razem w zakresie procedur planistycznych. Projekt nowej ustawy już został okrzyknięty przez publicystów „lex developer”. Założenia projektu ustawy to m.in. wprowadzenie uproszczeń planistycznych zmierzających przede wszystkim do ułatwienia realizacji nowych inwestycji mieszkaniowych. Zgodnie z projektem ułatwienia mają dotyczyć głównie realizacji programu rządowego mieszkanie plus.</p>

>

Autor: Grażyna Kuźma, radca prawny, partner w Kancelarii Taylor Wessing w Warszawie

Zgodnie z projektem ustawy deweloper będzie uprawniony do wnioskowania o całkowite odst?pienie od spełnienia zapisów obowi?zuj?cych na danym terenie planów zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody w tym zakresie od rady miasta (gminy), a jeżeli na dany obszar nie jest objęty żadnym planem – zgody takiej ma udzielać prezydent miasta (wójt, burmistrz).

Aktualnie każda planowana inwestycja, która jest niezgodna z planem zagospodarowania, dla swej realizacji wymaga uprzedniej zmiany obowi?zuj?cego planu zagospodarowania przestrzennego a w przypadku jego braku, uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania danego obszaru. Zmiana planu zagospodarowania nie jest spraw? prost?, wymaga bowiem przeprowadzenia wielu konsultacji społecznych, a także różnych analiz przestrzennych. Udział społeczny w obecnie obowi?zuj?cym systemie planistycznym zapobiega wielu patologiom. Nie jest to rozwi?zanie doskonałe i ma wiele wad, ale zapewnia minimalny wpływ na decyzje urbanistyczne urzędników podejmowane zza biurka i często oderwane lub wręcz sprzeczne z interesami lokalnych społeczności. Projekt ustawy zdaje się to jeszcze bardziej ograniczać powoduj?c w rezultacie zupełny brak wpływu mieszkańców na przestrzeń w której żyj?.

Warunkiem skorzystania z ‘”dobrodziejstw ustawy” jest odpowiednia wielkość inwestycji maj? się na ni? składać co najmniej dwa budynki wielorodzinne z minimum 50 mieszkaniami lub zespół ponad 25 budynków jednorodzinnych, która to inwestycja dodatkowo:

- ma znajdować się w odległości max. 1 km od przystanku publicznego transportu zbiorowego;

- mieć w najbliższej okolicy tj. nie dalej niż 3 km budynek szkoły lub przedszkola, jeżeli jednak dana placówka jest w stanie przyj?ć już nowych dzieci, przez pięć lat konieczne będzie zapewnienie dowozu dzieci do innej placówki;

- być oddalona od najbliższej "placówki podstawowych usług handlowych" nie więcej niż 1 km od inwestycji;

- mieszkańcy nowej inwestycji musz? mieć dostęp do terenów wypoczynku i rekreacji o powierzchni wynosz?cej min. 2 m kw. na każdego mieszkańca w odległości nie większej niż 3 km.

Co ciekawe projekt Ustawy zupełnie pomija takie aspekty urbanistyczne które zawsze były determinowane w planach zagospodarowania przestrzennego, jak rozplanowanie budynków na działce, intensywność zabudowy, kształt czy wysokość zabudowy. Ustawa determinuje tylko wysokość budynków w zależności od wielkości liczby mieszkańców danej miejscowości: w miastach do 30 tys. Mieszkańców oraz poza miastami zabudowa - max niż trzy kondygnacje, w miastach pomiędzy 30 a 100 tys. mieszkańców max. do czterech kondygnacji, w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców - bez żadnych ograniczeń wysokości.

Zarysowane powyżej rozwi?zania ustawowe zdaj? się mieć jeden kierunek - narzucaj? odgórnie ustawowe rozwi?zania umniejszaj?c lub wręcz likwiduj?c element swobody decyzji lokalnych społeczności. To prawda, że nie zawsze władze lokalne stawały na wysokości zadania, przede wszystkim w sytuacji powszechnego braku obowi?zuj?cych planów zagospodarowania, ale trzeba też przyznać że część „winy” za tak? sytuację ponosz? także s?dy administracyjne, które w orzecznictwie wyraźnie bardziej kładły nacisk na prawo własności niż dobro publiczne. Trudno jednak zgodzić się z wizj? ustawodawcy regulowania odgórnego kwestii zagospodarowania przestrzennego w sposób inny niż poprzez plany zagospodarowania przestrzennego. Jest to kolejna proteza, która ma zast?pić braki systemowych rozwi?zań.

***

O ekspercie

Grażyna Kuźma, radca prawny, partner w Kancelarii Taylor Wessing w Warszawie

Grażyna Kuźma jest radc? prawnym, absolwentk? Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 2016 roku należy do grona partnerów kancelarii Taylor Wessing w Warszawie.

Specjalizuje się w prawie nieruchomości, finasowaniu nieruchomości oraz w projektach infrastrukturalnych.

Posiada wieloletnie doświadczenie w doradztwie prawnym dotycz?cym nieruchomości na rzecz międzynarodowych i krajowych podmiotów gospodarczych, w szczególności dla banków finansuj?cych inwestycje nieruchomościowe, funduszy inwestycyjnych, podmiotów inwestuj?cych w nieruchomości komercyjne, w tym także w projekty strukturalne.

Jest znawc? prawa cywilnego, szeroko rozumianego prawa gospodarczego, a także prawa budowlanego oraz regulacji dotycz?cych planowania i zagospodarowania przestrzennego.

Szczególnie ważny obszar jej aktywności zawodowej dotyczy tworzenia struktur inwestycyjnych oraz zarz?dzaj?cych portfelami nieruchomościowymi. Jej praktyka obejmuje również obsługę działalności na polskim rynku inwestorów zagranicznych z różnych sektorów gospodarki, inwestuj?cych w nieruchomości lub z nich korzystaj?cych.

Grażyna Kuźma jest współautorem ksi?żki „Prawo budowlane i nieruchomości” będ?cej komentarzem do ustawy prawo budowlane, ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz innych ustaw, wydanej przez CH Beck w ramach tzw. komentarzy kompaktowych.

Jako ekspert prawa budowlanego i prawa nieruchomości, jest często zapraszana jako prelegent na konferencje dotycz?ce zagadnień zwi?zanych z nieruchomościami, ze szczególnym uwzględnieniem prawa budowlanego oraz planowania i zagospodarowania przestrzennego.

O Taylor Wessing:

Taylor Wessing jest międzynarodow? kancelari? oferuj?c? pełen zakres usług prawnych. Nasz zespół licz?cy ponad 1100 prawników pomaga klientom z najbardziej dynamicznych branż. W doradztwie świadczonym na rzecz klientów, kierujemy się innowacyjnym podejściem do ich spraw biznesowych, które pomaga im osi?gn?ć sukces . Wspieramy klientów wszędzie tam, gdzie chc? rozwijać swój biznes. Nasze 32* biura w Europie, na Bliskim Wschodzie i w Azji oraz nasze dwie filie w USA ł?cz? ugruntowan? wiedzę o lokalnych uwarunkowaniach w zakresie handlu, przemysłu i kultury z międzynarodowym doświadczeniem w zakresie prawnej obsługi organizacji biznesowych, w celu zapewnienia proaktywnych, zintegrowanych rozwi?zań dla naszych klientów.
* w tym nasze stowarzyszone biura w Indonezji, Arabii Saudyjskiej i Korei Południowej

Share this page Share on FacebookShare on TwitterShare on Linkedin
Close

Zaloguj się do Strefy Członkowskiej!