Interpretacja ogólna Ministra Finansów dotycząca przepisów o cenach transferowych

W niniejszym piśmie Minister Finansów odniósł się do następuj?cych kwestii:

• sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju / innych zdarzeń jednego rodzaju;
• sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powi?zanymi;
• obowi?zek sporz?dzania dokumentacji podatkowej;
• ustalenie transakcji jednego rodzaju.

Poniżej przedstawiamy, krótkie posumowanie poszczególnych zagadnień.

Progi dokumentacyjne dla transakcji jednego rodzaju

Jak wskazał Minister Finansów  „We frazie „transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju” użytej w powyższych przepisach, stwierdzenie „jednego rodzaju” odnosi się zarówno do „innych zdarzeń”, jak i do „transakcji”. Oznacza to, że jeżeli podatnik realizuje z podmiotem lub podmiotami powi?zanymi transakcje jednego rodzaju, których wartość w sumie przekracza próg wskazany w art. 25a ust. 1d updof oraz art. 9a ust. 1d updop zobowi?zuj?cy do sporz?dzania dokumentacji podatkowej (…) i jednocześnie inne transakcje jednego rodzaju, których wartość nie przekracza ww. progu, to podatnik ma obowi?zek sporz?dzania dokumentacji tylko dla tych transakcji jednego rodzaju, które przekrocz? próg ustawowy.

Zatem  próg dokumentacyjny odnosz?cy się do wartości transakcji lub innych zdarzeń, (…)  należy odnosić osobno do każdego rodzaju transakcji lub do każdego rodzaju innego zdarzenia.  W konsekwencji, jeżeli wartość danego, jednego rodzaju transakcji (innych zdarzeń) nie będzie przekraczać tego progu, to podatnik nie będzie miał obowi?zku sporz?dzenia dokumentacji podatkowej dla takiego rodzaju transakcji (innych zdarzeń).  Innymi słowy podatnik nie ma obowi?zku sumowania wartości różnych rodzajów transakcji lub różnych rodzajów innych zdarzeń w celu określenia obowi?zku sporz?dzenia dokumentacji podatkowej.

Jednocześnie Minister Finansów wyjaśnił, że celem wprowadzenia ww. przepisów przez ustawodawcę było m.in. „skoncentrowanie się na transakcjach pomiędzy podmiotami powi?zanymi istotnych ekonomicznie, które maj? wpływ na wysokość dochodu podatnika”.

Progi dokumentacyjne dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powi?zanymi

Jak zostało wskazane w interpretacji ogólnej  „W celu ustalenia obowi?zku sporz?dzenia dokumentacji podatkowej podatnik jest zobowi?zany do  odniesienia progów transakcyjnych  […]  do wartości stanowi?cej sumę wartości  transakcji  jednego rodzaju lub innego zdarzenia jednego rodzaju  zawartej z poszczególnymi podmiotami powi?zanymi, a nie do wartości transakcji jednego rodzaju z jednym konkretnym podmiotem powi?zanym.

Zatem jeśli podatnik zawarł transakcję jednego rodzaju z kilkoma podmiotami powi?zanymi, to w celu ustalenia, czy podlega ona obowi?zkowi dokumentacyjnemu, podatnik jest zobowi?zany odnieść ł?czn? wartość takiej transakcji jednego rodzaju realizowan? ze wszystkimi podmiotami powi?zanymi do progu dokumentacyjnego (…). Innymi słowy, fakt zawarcia analogicznej transakcji jednego rodzaju z różnymi podmiotami powi?zanymi nie decyduje o tym, że mamy do czynienia nie z jedn?, lecz z wieloma transakcjami jednego rodzaju.”

Zgodnie z powyższym, w przypadku, gdy jeden rodzaj transakcji realizowany jest przez podatnika z więcej niż jednym podmiotem powi?zanym, wówczas należy zsumować te wszystkie rozliczania jednego rodzaju dla określenia obowi?zku. W konsekwencji nawet drobne rozliczenia z podmiotami powi?zanymi (ale jednego rodzaju) będ? musiały zostać dokumentowane.

Obowi?zek przygotowania dokumentacji z podmiotami niepowi?zanymi

Z uwagi na często pojawiaj?ce się pytania w kontekście transakcji realizowanych z podmiotami niepowi?zanymi, Minister Finansów wyjaśnił, że  „Aby powstał obowi?zek dokumentacyjny zarówno transakcje, jak i inne zdarzenia, o których mowa w ww. przepisach powinny być realizowane z podmiotami powi?zanymi.”

Ustalenie transakcji jednego rodzaju

Jednym z najistotniejszych zagadnień wyjaśnionych przez Ministra Finansów jest kwestia ustalenia tego co należy rozumieć pod pojęciem „jednego rodzaju”. Jak zostało wskazane w interpretacji ogólnej,  „(…)  obowi?zkiem podatnika  jest prawidłowe określanie jednego rodzaju transakcji  lub jednego rodzaju innych zdarzeń. Jeżeli  główne parametry transakcji, istotne z punktu widzenia cen transferowych  (takie jak np. istotne funkcje, aktywa, ryzyka, a także sposób kalkulacji ceny, istotne warunki płatności, itd.),  s? do siebie zbliżone,  to poszczególne przepływy pieniężne powinny być agregowane do jednego rodzaju transakcji  (lub jednego rodzaju zdarzenia). Niedopuszczalne jest bowiem sztuczne dzielenie transakcji   lub zdarzenia jednego rodzaju na kilka mniejszych quasi-transakcji w celu uniknięcia obowi?zku sporz?dzenia dokumentacji podatkowej”

[1] Interpretacja ogólna z dnia 24 stycznia 2018 r. (sygn. DCT.8201.1.2018DCT.8201.1.2018).