Analizy i badania

Efektów drugiej rundy nie będzie

<p style="text-align: justify;">Zgodnie z badaniami NBP, oczekiwania inflacyjne gospodarstw domowych w Polsce kształtowane są w dominującym stopniu pod wpływem bieżącej inflacji.</p>

>

Na ich oczekiwania w niewielkim stopniu oddziałuje natomiast cel inflacyjny banku centralnego. W przypadku utrzymywania się tendencji do wzrostu cen konsumpcyjnych może dojść do nasilenia oczekiwań sektora prywatnego na zwiększenie inflacji w przyszłości. Efekty drugiej rundy oznaczaj? wtórny szok cenowy w reakcji na podwyżki płac wywołane wzrostem inflacji. W warunkach niskiego bezrobocia pracownicy mog? wywierać presję płacow? (ż?danie podwyżek) na pracodawcę w reakcji na rosn?ce ceny. Jeśli rosn?ce płace nie id? w parze ze wzrostem wydajności prowadzi to do zwiększenia jednostkowych kosztów pracy. Wzrost kosztów przedsiębiorcy rekompensuj? podwyżkami cen swoich produktów. Ze względu na wzrost cen pracownicy nie odczuwaj? wzrostu siły nabywczej zwi?zanej z wyższym wynagrodzeniem i ż?daj? kolejnych podwyżek. I tak cykl się powtarza.

Bior?c pod uwagę, że w okresie listopad 2016 r. – styczeń 2017 r. roczny wskaźnik inflacji CPI silnie zwiększył się z 0,0% do 1,8% i oczekiwany jest jego dalszy wzrost, zbadaliśmy, czy w najbliższych miesi?cach możemy mieć do czynienia z wyst?pieniem efektów drugiej rundy w przedsiębiorstwach przemysłu przetwórczego. W celu wyodrębnienia efektów drugiej rundy oraz zbadania istotności ich wpływu na tempo wzrostu wynagrodzeń zbudowaliśmy model ekonometryczny, opisuj?cy zależność nominalnej dynamiki płac w przedsiębiorstwach przemysłu przetwórczego od trzech czynników - wzrostu wydajności pracy (wpływ długookresowy), odchylenia stopy bezrobocia od trendu stanowi?cego przybliżenie bezrobocia równowagi (czynnik krótkookresowy, zwi?zany z faz? cyklu koniunktury) oraz bież?cej inflacji. Jako miarę inflacji przyjęliśmy roczn? dynamikę cen żywności i paliw. Towary te stanowi? istotn? część wydatków konsumentów (ok. 30%) i s? nabywane relatywnie często. W konsekwencji zmiany ich cen wpływaj? relatywnie silnie na oczekiwania inflacyjne gospodarstw domowych. Testowaliśmy również specyfikację modelu, w którym zmiany cen reprezentowane były wskaźnikiem inflacji CPI – wyniki były spójne z wskazaniami pierwszego modelu. Wyniki modelowania potwierdziły statystycznie istotny, dodatni wpływ inflacji na tempo wzrostu płac w przetwórstwie przemysłowym. Na podstawie obu modeli szacujemy, że w okresie listopad 2016 r. – styczeń 2017 r. trend wzrostu płac w przetwórstwie przemysłowym, mierzony ich wygładzon? roczn? dynamik?, podwyższył się o ok. 0,6-0,8 pkt. proc. wył?cznie na skutek nasilenia oczekiwań inflacyjnych.

Korzystaj?c z oszacowanych modeli dokonaliśmy prognozy dynamiki wynagrodzeń w przedsiębiorstwach przemysłu przetwórczego. Uważamy, że ze względu na oczekiwane przez nas stopniowe przyspieszenie wzrostu produkcji w przetwórstwie w kolejnych miesi?cach (efekt coraz większej absorbcji środków unijnych i ożywienia w handlu światowym, por. MAKROpuls z 17.02.2017) oraz zmniejszenie dynamiki zatrudnienia (zbliżanie się do równowagi na rynku pracy) będziemy mieli do czynienia z szybszym wzrostem wydajności w przetwórstwie. Tendencja ta będzie miała pozytywny wpływ na tempo wzrostu nominalnych wynagrodzeń w przetwórstwie. Dodatkowo, oczekiwany przez nas dalszy wzrost dynamiki cen żywności i paliw w I poł. br. będzie również oddziaływał w kierunku zwiększenia dynamiki płac. W II poł. br. wpływ ten ust?pi, ze względu na wygasaj?ce efekty niskiej bazy dla cen surowców przyczyniaj?ce się do ponownego spadku inflacji. Ponadto  oczekujemy stopniowego wyhamowania poprawy sytuacji na rynku pracy. Skala spadku odsezonowanej stopy bezrobocia będzie ograniczana m.in. przez trudności w znalezieniu wykwalifikowanych pracowników. W efekcie odchylenie w dół stopy bezrobocia od trendu będzie się zmniejszało, co zgodnie z wynikami naszego modelu ma negatywny wpływ na dynamikę wynagrodzeń. Zgodnie z prognoz? ekonometryczn? nominalne tempo wzrostu wynagrodzeń w przedsiębiorstwach przemysłu przetwórczego zwiększy się z 4,3% r/r w IV kw. 2016 r. do 5,7% w I kw. br. i w kolejnych kwartałach pozostanie w trendzie spadkowym osi?gaj?c 3,7% w IV kw. br. Należy pamiętać, że jest to prognoza nieuwzględniaj?ca m.in. wpływu przesunięć wypłat premii w niektórych branżach, różnicy w liczbie dni roboczych oraz efektów bazy. W rezultacie przewidujemy, że dynamika wynagrodzeń w I kw. będzie w rzeczywistości niższa niż sugeruje model ekonometryczny. Średnioroczne nominalne tempo wzrostu płac w przetwórstwie wyniesie 4,4% w 2017 r. wobec 4,6% w 2016 r.

Prognoza ta wskazuje zatem na niskie prawdopodobieństwo wyst?pienia efektów drugiej rundy w najbliższych kwartałach. Wyniki modelowania ekonometrycznego s? spójne z innymi wskaźnikami dotycz?cymi rynku pracy. Zgodnie z wynikami badania koniunktury przedsiębiorstw przez NBP (Szybki monitoring, styczeń 2017 r.) coraz więcej przedsiębiorców (ok. 16% respondentów) odczuwa nasilaj?c? się presję płacow?. Zwiększyły się one we wszystkich analizowanych przez NBP sekcjach gospodarki. Jest to jednak nadal znacz?co niższa presja niż ta obserwowana w szczycie bardzo dobrej koniunktury na przełomie lat 2007/2008, kiedy na wzrost presji płacowej wskazywało ponad 25% ankietowanych przedsiębiorstw. Wzrost dynamiki wynagrodzeń jest obecnie ograniczany przez możliwość zwiększenia wymiaru godzinowego pracowników dotychczas zatrudnionych na część etatu, niski stopień uzwi?zkowienia w sektorze prywatnym, gotowość pracodawców do przeniesienia produkcji za granicę, napływ imigrantów (szczególnie Ukraińców) oraz migracje powrotne Polaków. Czynnikiem niesprzyjaj?cym uzyskiwaniu wyższego wynagrodzenia jest również spadek przepływów na rynku pracy, w szczególności z pracy do pracy. Zgodnie z badaniami NBP przeciętny czas oczekiwania na podwyżkę w tym samym miejscu pracy to kilka lat, podczas gdy zmiana pracodawcy zwykle skutkuje natychmiastowym zwiększeniem otrzymywanego wynagrodzenia. Badanie Aktywności Ekonomicznej Ludności wskazuje, że liczba osób pracuj?cych poszukuj?cych innej pracy głównej lub dodatkowej wyrażona jako odsetek wszystkich pracuj?cych znajduje się w ostatnich latach w trendzie malej?cym i w III kw. ub. r. ukształtowała się na najniższym poziomie w historii badań (1,7%, ex aequo z II kw. 2015 r.).

Zarysowane powyżej czynniki presji płacowej oraz wyniki badania ekonometrycznego sygnalizuj? niskie prawdopodobieństwo wyst?pienia wtórnej – w stosunku do wzrostu inflacji – zwiększonej presji płacowej w najbliższych kwartałach. Wniosek ten jest spójny z nasz? prognoz? tylko umiarkowanego zwiększenia dynamiki wynagrodzeń w gospodarce narodowej w br. (4,5% r/r wobec 3,8% w 2016 r.).

***

Credit Agricole Bank Polska S.A. pl.  Orl?t Lwowskich 1, 53-605 Wrocław  www.credit-agricole.pl

Niniejszy materiał został sporz?dzony na podstawie najlepszej wiedzy autorów, z wykorzystaniem informacji pochodz?cych ze sprawdzonych źródeł. Nie może on być wykorzystywany jako rekomendacja do zawierania transakcji. Stawki zawarte w materiale maj? charakter informacyjny. Credit Agricole Bank Polska S.A. nie ponosi odpowiedzialności za treść zamieszczanych komentarzy i opinii.

Jakub BOROWSKI Główny Ekonomista Chief Economist ul. Żwirki i Wigury 18a, 02-092 Warszawa tel.: +48 22 573 18 40 e-mail:  jakub.borowski(@)credit-agricole.pl

Jean-Baptiste GIRAUD Dyrektor Pionu Dużych Klientów Korporacyjnych Head of Large Corporate Client Division ul. Żwirki i Wigury 18a, 02-092 Warszawa tel.: +48 22 573 18 02 e-mail:jeanbaptiste.giraud(@)credit-agricole.pl

David JULLIARD Dyrektor Pionu Klientów Korporacyjnych Head of Mid Corporate Client Division ul.Żwirki i Wigury 18a, 02-092 Warszawa tel.:+48 22 573 80 82 e-mail:  djulliard(@)credit-agricole.pl

Share this page Share on FacebookShare on TwitterShare on Linkedin
Close

Zaloguj się do Strefy Członkowskiej!