La position de la CCIFP sur le projet de loi concernant la modification de l’impôt sur le revenu, l’impôt sur les sociétés, le « code général des impôts » (perception de l’impôt à la source au taux maximal).

a)       Uwagi ogólne

Zaproponowane w Projekcie zmiany w zakresie rozliczeń zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów wypłacanych podatnikom niebęd?cym polskimi rezydentami podatkowymi (dalej: podatek u źródła), tj. odsetek, należności licencyjnych oraz dywidend budz? istotne w?tpliwości oraz zaniepokojenie firm stowarzyszonych w ramach CCIFP z uwagi na nadmierne i nieuzasadnione skomplikowanie tych rozliczeń i nałożenie na przedsiębiorców dodatkowych istotnych obci?żeń. Z tego względu CCIFP postuluje odst?pienie przez Ministerstwo Finansów od dalszego procedowania Projektu w tym zakresie.

W ocenie CCIFP, system rozliczeń podatku u źródła funkcjonuj?cy na podstawie obecnie obowi?zuj?cych przepisów nakłada na płatników podatku u źródła istotne obowi?zki dokumentacyjne: konieczność zgromadzenia certyfikatów rezydencji, a w przypadku stosowania zwolnień na podstawie dyrektyw wspólnotowych także oświadczeń o niekorzystaniu ze zwolnienia z opodatkowania przez podatnika oraz w zakresie rzeczywistego właściciela, obowi?zek sporz?dzenia formularzy informacyjnych IFT oraz zeznania rocznego CIT-10Z. Warto zauważyć, że regulacje te s? od lat konsekwentnie zmieniane na bardziej restrykcyjne (np. wprowadzenie szczególnej klauzuli antyabuzywnej (art. 22c ustawy o PDOP, dodatkowych wymogów formalnych, np. w zakresie rzeczywistego właściciela).

Już więc w obecnym stanie prawnym, wypłacanie określonych kategorii przychodów na rzecz kontrahentów zagranicznych – w tym podmiotów niepowi?zanych kapitałowo z polskim płatnikiem – obwarowane jest istotnymi obowi?zkami, które maj? na celu m.in. zabezpieczenie interesów fiskalnych Polski przed nadużywaniem preferencji w opodatkowaniu podatkiem u źródła przewidzianych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: UPO) oraz dyrektywach wspólnotowych.

Niezależnie jednakże od wskazanych wyżej obowi?zków i wymogów, w ocenie CCIFP, co do zasady, aktualny system rozliczeń podatku u źródła jest efektywny, ponieważ:

           i.               pobór podatku we właściwej wysokości (tj. wynikaj?cej z odpowiednich regulacji krajowych b?dź międzynarodowych) bezpośrednio przez płatnika pozwala unikn?ć przejściowych obci?żeń finansowych po stronie podatnika lub płatnika;

         ii.               bezpośrednie stosowanie przez płatnika preferencji wynikaj?cych z prawa międzynarodowego ogranicza zaangażowanie i obowi?zki administracji podatkowej w tym zakresie; to płatnik stosuj?c odpowiedni? stawkę podatku u źródła musi przeprowadzić analizę regulacji podatkowych.

W świetle powyższego, CCIFP wskazuje, że wprowadzenie proponowanego w Projekcie modelu rozliczeń, zgodnie z którym dotychczasowe zasady (przy czym również w zaostrzonej formie) będ? miały zastosowanie wył?cznie do płatności nieprzekraczaj?cych kwoty 2 M PLN rocznie, natomiast w odniesieniu do płatności powyżej tej kwoty co do zasady płatnik będzie zobowi?zany do zastosowania stawki krajowej:

             i.               znacz?co zwiększy obci?żenia administracyjne po stronie płatników,

           ii.               obci?ży finansowo (chociażby przejściowo) zagranicznych kontrahentów,

         iii.               znacz?co zwiększy ryzyko podatkowe zwi?zane z prowadzeniem przez polskie podmioty działalności gospodarczej na skalę międzynarodow?; wynika to zarówno z licznych nieostrych sformułowań użytych w Projekcie przekładaj?cych się na niepewność co do prawa, jak i z przewidzianych sankcji.

CCIFP zrzesza podmioty, które prowadz? działalność gospodarcz? w Polsce, s? polskimi rezydentami podatkowymi i w Polsce tworz? miejsca pracy, niemniej jednak z uwagi na zwi?zki z biznesem międzynarodowym często dokonuj? płatności pasywnych na rzecz podmiotów zagranicznych, przykładowo za użytkowanie lub prawo do użytkowania praw autorskich   do dzieł zarejestrowanych dla filmów, radia i telewizji, wiedzę technologiczn?, know-how, patenty niezbędne w procesach produkcyjnych b?dź wzory przemysłowe, co wi?że się z konieczności? rozliczenia podatku u źródła w Polsce (Polska korzysta więc nie tylko gospodarczo – tworzenie miejsc pracy, import nowoczesnych technologii itp., ale również fiskalnie) . Zwiększenie obci?żeń zwi?zanych z rozliczeniami podatku u źródła przełoży się na zwiększenie kosztów funkcjonowania polskich spółek, dla zagranicznych kontrahentów natomiast konieczność zamrażania istotnej części należności na okres co najmniej 6 miesięcy może stanowić na tyle istotne wyzwanie, że mog? ograniczyć   działalność na rynku polskim.

Jednocześnie, wskazane przez Ministerstwo Finansów w uzasadnieniu do Projektu okoliczności, które stały się podstaw? do wprowadzenia zmian zasad rozliczeń podatku u źródła również budz? zdziwienie. Powołanie się na 6 kontroli podatkowych, w ramach których stwierdzono nieprawidłowości, przy czym dopiero w odniesieniu do 1 przypadku toczy się postępowanie odwoławcze, a pozostałe s? na wcześniejszym etapie, w świetle (i)   ilości kontroli podatkowych, podczas których rozliczenia z tytułu podatku u źródła s? kontrolowane (niemal każda kontrola PDOP), (ii) skali działalności i ilości firm dokonuj?cych płatności do zagranicznych kontrahentów (bardzo często niepowi?zanych) nie jest w ocenie CCIFP wystarczaj?cym argumentem do wprowadzenia tak istotnych i obci?żaj?cych przedsiębiorców zaburzeń w rozliczeniach. Niezrozumiały pozostaje również argument, że potencjalne nadużycia zwi?zane s? z obowi?zywaniem w Polsce dyrektyw wspólnotowych przewiduj?cych zwolnienia z podatku u źródła w określonych okolicznościach (s. 126 uzasadnienia). Zwolnienia te wi?ż? się bowiem ze swobodami wspólnotowymi i nie powinny być kwestionowane.

Nie mniej zaskakuj?ca jest również deklaracja Ministerstwa Finansów, że „celem projektowanych zmian jest również usprawnienie procesu poboru oraz zwrotu przez organy podatkowego tego podatku, poprzez informatyzację procesu” (s. 126 uzasadnienia). Jak bowiem wyżej wskazano, obecny system jest bez porównania sprawniejszy niż ten, który zaproponowano w Projekcie. W tym miejscu warto zauważyć, iż treść regulacji projektowanych art. 26, 26b i 28b ustawy o PDOP nie tylko nie realizuje celu wskazanego w uzasadnieniu Projektu, ale również bardziej ogólnych deklaracji politycznych, zgodnie z którymi system podatkowy miał stać się prostszy, a Państwo sprawniejsze.

Podobnie, w części uzasadnienia Projektu poświęconej regulacjom obowi?zuj?cym w innych państwach Ministerstwo Finansów nie wskazuje wyraźnie żadnego modelu, który wprowadzałby tak daleko id?ce utrudnienia dla biznesu, jak model proponowany w Projekcie.

CCIFP pragnie również podkreślić, że zaproponowane w Projekcie okoliczności pozwalaj?ce na niestosowanie surowszych zasad rozliczeń, tj. posiadanie opinii o stosowaniu zwolnienia i złożenie oświadczenia przez kierownika jednostki tylko iluzorycznie łagodz? negatywne skutki planowanych zmian. Zarówno bowiem opinia, jak i oświadczenie chroni? płatnika jedynie w ograniczonym zakresie, a jednocześnie projektowane przepisy przewiduj? szereg okoliczności pozwalaj?cych organom podatkowym na odmowę wydania opinii (wystarcz? np. w?tpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym złożonej dokumentacji).

Kolejnym czynnikiem budz?cym zasadnicze w?tpliwości jest procedura uzyskiwania zwrotu podatku. Proponowane w tym zakresie regulacje cechuje wysoki poziom skomplikowania, a wymogi formalne s? niewspółmiernie wysokie do deklarowanego celu regulacji. Również w odniesieniu do zwrotu podatku, Projekt przewiduje szereg okoliczności, na podstawie których organ podatkowy będzie mógł odmówić zwrotu. Ponownie więc należy podkreślić, iż konsekwencj? wprowadzenia zmian będzie zwiększenie ryzyka podatkowego prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, jak również utrudnienie współpracy gospodarczej z polskimi podmiotami.

Z powyżej opisanych względów CCIFP jest przeciwne wprowadzeniu zmian w modelu rozliczeń podatku u źródła przewidzianych w Projekcie.

Niemniej jednak, poniżej CCIFP prezentuje kluczowe uwagi szczegółowe odnośnie projektowanych przepisów.

b)       Uwagi odnośnie techniki legislacyjnej

W ocenie CCIFP, sposób sformułowania poszczególnych regulacji również budzi w?tpliwości. CCIFP w szczególności zwraca uwagę na:

• Zdania wielokrotnie złożone, zawiłe, sformułowanie więcej niż jednej normy prawnej w ramach jednej jednostki redakcyjnej, liczne odesłania (np. art. 26 ust.1, ust. 2e, art. 26b ust. 8);
• Posługiwanie się określeniami nieostrymi, o charakterze ocennym w ramach regulacji maj?cych zabezpieczać podatnika przed negatywnymi konsekwencjami zmian, przykładowo:
  • art. 26b ust. 8 – pojęcia istotnej zmiany okoliczności, ustalenie terminu od dnia w którym płatnik powinien się dowiedzieć o zmianie dochowuj?c należytej staranności, itp.
  • art. 26b ust. 3 - istnienie uzasadnionych w?tpliwości, co do zgodności ze stanem rzeczywistym doł?czonej do wniosku dokumentacji lub oświadczenia podatnika, że jest rzeczywistym właścicielem należności; istnienia uzasadnionego przypuszczenia wydania decyzji z zastosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej, środków ograniczaj?cych umowne korzyści lub art. 22c.
• Brak konsekwencji w posługiwaniu się pojęciami – w art. 28b zamiennie używa się pojęć „zwrot podatku lub różnicy podatku” oraz „zwrot podatku”, przy jednoczesnym braku definicji. Wydaje się, że wystarczyłoby w tym miejscu odnieść się po prostu do zwrotu podatku, gdyż pojęcie to obejmuje również zwrot różnicy podatku. Pozwoliłoby to unikn?ć w?tpliwości interpretacyjnych.

Efektem wdrożenia zmian w zakresie podatku u źródła proponowanych w Projekcie byłoby więc nie tylko nadmierne i nieuzasadnione skomplikowanie systemu rozliczeń tego podatku, ale również skomplikowanie samych norm prawnych i w konsekwencji trudności interpretacyjne. Dla przedsiębiorców oznacza to przede wszystkim zwiększone koszty funkcjonowania (konieczność zwiększenia wewnętrznych działów księgowo-podatkowych b?dź zatrudnienia zewnętrznego doradcy podatkowego) oraz niepewność co do prawa, co jest jedn? z okoliczności najczęściej wskazywanych jako zniechęcaj?ce do inwestowania w danym państwie.

c)         Wymóg należytej staranności

Zgodnie z proponowanym brzmieniem art. 26 ust. 1 in fine „Przy weryfikacji zastosowaniu obniżonej stawki podatku albo zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikaj?cych z przepisów prawa podatkowego płatnik jest obowi?zany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę   działalności prowadzonej przez płatnika.”

Wymóg ten dotyczy również płatników dokonuj?cych wypłat nieprzekraczaj?cych 2M PLN. Ustawodawca nie precyzuje pojęcia należytej staranności, Projekt nie wskazuje nawet przykładowych czynności, które należałoby podj?ć, aby się tak? staranności? wykazać. W uzasadnieniu Projektu odwołano się jedynie do okoliczności właściwych dla danej branży (choć sam przepis wydaje się wskazywać bardziej na wielkość płatnika), zaproponowano weryfikację w komercyjnych (!) lub publicznych bazach danych.

W ocenie CCIFP, pojęcie należytej staranności przy weryfikacji możliwości zastosowania obniżonych stawek podatku u źródła, nawet w przypadku najniższych płatności (przykładowo za usługę reklamow? za granic?) będzie źródłem wielu w?tpliwości interpretacyjnych i niepewności co do zgodności działań płatnika z przepisami, nawet jeżeli będzie on działał w dobrej wierze. Trudności z wypracowaniem rozumienia pojęcia należytej staranności pojawiły się już chociażby na gruncie VAT (w kontekście weryfikacji prawa do odliczenia podatku naliczonego).

W konsekwencji, CCIFP postuluje, aby - w przypadku kontynuowania prac nad nowym modelem rozliczeń – pojęcie należytej staranności zostało zdefiniowane b?dź dookreślone w ustawie.

d)       Próg 2 M PLN

CCIFP pragnie również zwrócić uwagę, że zaproponowany w Projekcie próg należności wypłacanych na rzecz danego podatnika powyżej którego należy, co do zasady, zastosować stawki krajowe jest bardzo niski maj?c na uwadze skalę działalności i międzynarodowych płatności dokonywanych przez przedsiębiorców (przykładowo spółki produkcyjne korzystaj?ce z zaawansowanych technologii wypracowanych za granic? i dokonuj?cych płatności w kwotach uzależnionych od obrotów, czy tez spółki medialne, które zawieraj? liczne   umowy licencyjne z kontrahentami zagranicznymi bez których nie s? w stanie świadczyć sowich usług).

Cel Ministerstwa Finansów zwi?zany z ustaleniem progu kwotowego na tak niskim poziomie również wydaje się niejasny. Z jednej strony bowiem, projektodawca deklaruje, że rygorystycznymi zasadami chce obj?ć tylko największych podatników (s. 127 uzasadnienia Projektu: „Podkreślić jednak należy, że zmiany te dotyczyć będ? sytuacji, w której podatnik od tego samego płatnika w jednym roku podatkowym osi?gnie przysporzenie w kwocie przewyższaj?cej dwa miliony złotych, a zatem projektowane zmiany dotkn? jedynie największych płatników.”). Z drugiej zaś Ministerstwo wylicza, że ustalenie progu na poziomie 2M PLN pozwoli obj?ć nowymi regulacjami 75% należności podlegaj?cych podatkowi u źródła wypłacanych za granicę (s. 133 uzasadnienia Projektu: „Z danych wynikaj?cych ze składanych przez płatników informacji o dochodach uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemaj?cych w Polsce siedziby lub zarz?du na terytorium Polski (informacje IFT- 2R) za lata 2014-2016 wynika, iż przyjęcie progu kwotowego na wskazanym poziomie pozwoliłoby na objęcie nowym systemem co najmniej 75% kwoty wypłacanych dochodów (przychodów) osi?gniętych przez tych podatników.”).

CCIFP postuluje więc, aby w przypadku braku odst?pienia od dalszego procedowania omawianych zmian, próg, od którego należałoby stosować nowe zasady został ustalony na poziomie, który realnie ograniczałby niedogodności zwi?zane z nowym systemem do najwyższych kwotowo płatności, przykładowo powyżej 50M PLN rocznie w odniesieniu do danego podatnika.

e)       Zakres podmiotowy nowych regulacji

Projektowane zmiany będ? co do zasady dotyczyły wszystkich płatności podlegaj?cych podatkowi u źródła (tj. przychody pasywne i wynagrodzenie za usługi niematerialne wypłacane za granicę oraz krajowe wypłaty dywidend). Rozwi?zaniem szczególnym, dostępnym tylko dla podatników, co do których istnieje możliwość zastosowania zwolnienia z podatku u źródła na podstawie dyrektyw unijnych jest możliwość uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia.

W ocenie CCIFP tak szeroki zakres podmiotowy nowych regulacji, które co do zasady maj? charakter antyabuzywny jest nieuzasadnione. CCIFP wskazuje, że kieruj?c się trosk? o zabezpieczenie interesu fiskalnego Polski, Ministerstwo Finansów mogłoby rozważyć wprowadzenie powyższych zasad wył?cznie w odniesieniu do najwyższych kwotowo płatności dokonywanych rzecz podmiotów powi?zanych, maj?cych siedzibę poza Uni? Europejsk? i EOG.

Stosowanie tak surowych i daleko id?cych zasad w stosunku do płatności na rzecz podmiotów niepowi?zanych powoduje w ocenie CCIFP znacz?ce utrudnienie w budowaniu relacji biznesowych z perspektywy polskiego przedsiębiorcy, a także naraża płatnika na znacznie większe ryzyko.

Jednocześnie, podmioty powi?zane maj?ce siedzibę w państwach UE / EOG powinny móc korzystać ze swobód unijnych, a więc także zwolnień podatkowych bez zbędnych utrudnień. Ryzyko nadużyć w odniesieniu do podmiotów unijnych również jest znacz?co mniejsze, chociażby z uwagi na łatwość wymiany informacji czy też skoordynowan? politykę na szczeblu wspólnotowym maj?c? na celu przeciwdziałanie nadużyciom podatkowym. Nawet Ministerstwo Finansów w uzasadnieniu Projektu powołuje się na przykład rozwi?zania niemieckiego, które w odniesieniu do kontrahentów korzystaj?cych z dyrektyw przewiduje uproszczony system pozwalaj?cy na bezpośrednie stosowanie zwolnienia.

f)         Środki „łagodz?ce” nowe rozwi?zania

Projektodawca przewidział, iż możliwe będzie stosowanie dotychczasowych zasad rozliczeń podatku u źródła nawet po przekroczeniu progu 2M PLN płatności na rzecz danego podatnika w 2 przypadkach.

1. Złożenie przez kierownika jednostki (płatnika) oświadczenia, że płatnik posiada dokumenty potwierdzaj?ce prawo do zastosowania zwolnienia b?dź obniżonej stawki oraz – po przeprowadzeniu weryfikacji zgodnie z procedur? należytej staranności (!) - nie posiada wiedzy uzasadniaj?cej przypuszczenie, że istniej? okoliczności uniemożliwiaj?ce zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienia.

O ile pierwszy z powyższych warunków wydaje się możliwy do spełnienia (już dzisiaj płatnik ma obowi?zek posiadania certyfikatu rezydencji oraz wymaganych oświadczeń – o ile tak należałoby rozumieć dokumenty, o których mowa w projektowanym przepisie), to w drugi warunek budzi daleko id?ce w?tpliwości. Przede wszystkim – jak już wskazano powyżej -   rozumienie należytej staranności może się bardzo różnić w zależności od okoliczności oraz standardów biznesowych i ustawa nie przewiduje tutaj żadnych wytycznych. Ponadto,   przepis wprowadza kolejne niezwykle nieostre pojęcie – „wiedza uzasadniaj?ca przypuszczenie”. Również to sformułowanie może budzić spory interpretacyjne, co z kolei w praktyce spowoduje, iż instytucja omawianego oświadczenia będzie martwa, ponieważ kierownicy jednostek nie będ? chcieli narażać siebie na odpowiedzialność karn?, a spółki na sankcję 10% wypłaconych należności. CCIFP wnioskuje więc, aby w przypadku dalszego procedowania Projektu w odniesieniu do podatku u źródła:

• wykreślić drugi ze wskazanych warunków – tak, aby wystarczaj?ce było oświadczenie o posiadaniu dokumentów potwierdzaj?cych spełnienie warunków, tj. certyfikatów rezydencji oraz ewentualnie dodatkowych oświadczeń zwi?zanych z zastosowaniem zwolnień na podstawie dyrektyw unijnych;
• odst?pić od nakładania sankcji na płatnika w przypadku błędnej weryfikacji spełnienia warunków do zastosowania obniżonej stawki / zwolnienia;
• odst?pić od poci?gania kierownika jednostki do odpowiedzialności karnej w powyższym przypadku.

1. Uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia

Opinia o stosowaniu zwolnienia to nowa instytucja, która miałby mieć zastosowanie w przypadku płatności objętych zwolnieniami z podatku u źródła wynikaj?cymi z dyrektyw unijnych. Jak wskazano wyżej, w ocenie CCIFP, w odniesieniu do takich płatności, nowe zasady w ogóle nie powinny mieć zastosowania.

Niemniej jednak, CCIFP pragnie zwrócić uwagę, iż przewidziane w ustawie terminy – zarówno w odniesieniu do czasu oczekiwania na opinię, jak i czasu jej obowi?zywania – spowoduj?, iż jej praktyczna użyteczność będzie niska.

Podobnie, okoliczności pozwalaj?ce na odmowę wydania opinii – pozostawiaj?ce w tym zakresie bardzo dużo swobody interpretacyjnej – mog? spowodować, iż organy podatkowe będ? unikać wydawania opinii.

W szczególności, możliwość odmowy wskazana w art. 26b ust. 3 pkt 3, tj. istnienia uzasadnionego przypuszczenia wydania decyzji z zastosowaniem art.119a Ordynacji podatkowej, środków ograniczaj?cych umowne korzyści lub art.22c budzi zasadnicz? obawę. CCIFP pragnie zauważyć, że do podobnej sytuacji doszło w odniesieniu do interpretacji indywidualnych po wprowadzeniu klauzuli ogólnej przeciwko unikaniu opodatkowania (dalej: Klauzula). W zwi?zku z wprowadzeniem Klauzuli organ interpretacyjny uzyskał prawo do odmowy wydania interpretacji w przypadku przypuszczenia, że podatnik może zmierzać do unikania opodatkowania. Jak wynika z odpowiedzi na interpelację poselsk? z 12 maja 2017 r., nr 11902, tylko w ci?gu niecałego roku obowi?zywania Klauzuli (do końca kwietnia 2017 r.) organy podatkowe skorzystały z tej możliwości 584 razy.

W przypadku projektowanej opinii o stosowaniu zwolnienia, podstaw do odmowy wydania – podobnie niejasno i ocennie sformułowanych – jest więcej.

W konsekwencji, CCIFP postuluje, aby – w razie (i) kontynuowania prac nad Projektem w zakresie podatku u źródła oraz (ii) nieodst?pienia od objęcia nowymi regulacjami płatności korzystaj?cych ze zwolnień unijnych:

• wył?czyć możliwości odmowy wydania opinii wskazane w art. 26b ust. 3 pkt 2-4;
• skrócić termin na wydanie opinii do 3 miesięcy;
• wydłużyć czas obowi?zywania opinii do 5 lat;
• wył?czyć okoliczności powoduj?ce wygaśnięcie opinii wskazane w art. 26b, ust. 7 pkt 2 i 3 Projektu;
• wykreślić art. 26 ust. 2h z uwagi na niejasne sformułowanie i potencjalne spory interpretacyjne.

g)       Wniosek o zwrot podatku

Jak wskazano powyżej, w ocenie CCIFP, również przewidziana w ustawie procedura zwrotu podatku jest nadmiernie skomplikowana i wymaga dostarczenia obszernej dokumentacji, np. oświadczenie wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem, że w odniesieniu do czynności, w zwi?zku z któr? składany jest wniosek o zwrot podatku podatnik jest podmiotem, na którym ci?ży obowi?zek podatkowy (art. 28b ust. 4 pkt 5), czy też oświadczenie wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem, że podatnik prowadzi rzeczywist? działalność gospodarcz? w kraju miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych (pkt 6). Tak sformułowane wymogi stanowi? w ocenie CCIFP niezasadne obci?żenie administracyjne dla wnioskodawcy.

Ponadto, długi termin na rozpatrzenie wniosku – co najmniej 6 miesięcy – powoduje negatywne konsekwencje gospodarcze z uwagi na zamrożenie środków finansowych w czasie rozpatrywania wniosku. Może się to przełożyć na konieczność sfinansowania „brakuj?cej” części płatności z innego źródła, próbę negocjowania przez zagranicznych kontrahentów klauzul ubruttawiaj?cych należności (przenosz?cych ekonomiczny ciężar zmiany procedury na polskich płatników) i inne utrudnienie relacji biznesowych. Dodatkowo, ust. 8 i 9 art. 28b przewiduj? możliwość nawet znacznego wydłużenia procesu rozpatrywania wniosku (w zwi?zku z wyst?pieniem do innego państwa o udzielenie informacji podatkowych lub prowadzeniem kontroli za granic?).

W przypadku kontynuowania prac na nowelizacj? regulacji dotycz?cych podatku u źródła CCIFP wnioskuje o znacz?ce uproszczenie procedury zwrotu podatku, w szczególności poprzez:

• ograniczenie wymaganej dokumentacji do faktury będ?cej podstaw? płatności, ewentualnie umowy oraz potwierdzenia płatności / uregulowania zobowi?zania;
• skrócenie terminu na rozpatrzenie wniosku do 1 miesi?ca (byłoby to spójne z ograniczeniem wymogów co do dokumentacji);
• możliwości objęcia wnioskiem również przyszłych okresów rozliczeniowych w przypadku płatności dokonywanych okresowo (np. miesięczne spłaty odsetek, należności licencyjnych), tak, aby po jednorazowej weryfikacji, w przypadku braku zmian rozliczeń umownych zwrot następował automatycznie (ewentualnie możliwość bezpośredniego zastosowania niższej stawki przez płatnika).

CCIFP wyraża zainteresowanie dalszym uczestnictwem w procesie konsultacji społecznych i jest gotowe do szerszego przedstawienia argumentacji.